เรื่องราวเกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2493 และสร้างจากชุดเรื่องสั้นอัตชีวประวัติของอาจารย์อชิน ปัญจาพันธ์ จุดเริ่มต้นพบว่าอาชิน (พิชัย วัชจิตพันธ์) ถูกไล่ออกจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในชั้นปีที่สอง เขาถูกเนรเทศไปยังภาคใต้ของประเทศไทย ซึ่งเขาคาดว่าจะมีงานทำรอเขาอยู่ มันอยู่ในป่าภูเขาที่ห่างไกลซึ่งไม่ได้ “ให้คะแนนจุดบนแผนที่” ซึ่งเป็นสถานที่ที่มีโคลนสีแดงเพียงเล็กน้อยแต่กินหมดและดูเหมือนฝนจะตกหนักไม่สิ้นสุด Archin มาถึงพร้อมจดหมายแนะนำที่สำนักงานบริษัทเหมืองแร่ แต่กลับได้รับแจ้งว่าไม่มีงานทำ แซม ผู้อำนวยการของบริษัท ซึ่งเป็นทหารผ่านศึกเส้นทางรถไฟสายมรณะชาวออสเตรเลียผู้เคร่งครัด ถามอาร์ชินว่าเขาเต็มใจที่จะใช้แรงงานคนหรือไม่ อาชินตอบรับและเขาก็ได้รับการว่าจ้าง เขามีบ้านเป็นของตัวเองด้วยซ้ำ (ซึ่งบังเอิญมีผีสิง) ทุกคน ตั้งแต่คนงานมาเลเซียที่ต่ำที่สุดไปจนถึงจอห์น หัวหน้าคนงานเหมืองร่างกำยำ ต่างเยาะเย้ยอาจินว่าเป็น “เด็กกรุงเทพ” ที่ไม่เหมาะกับการทำงานหนัก และอาชินก็ถูกทดสอบอยู่ตลอดเวลา ในที่สุดเขาก็กลายเป็นสมาชิกคนสำคัญของบริษัทที่ได้รับความไว้วางใจ โดยทำงานเป็นผู้สำรวจ